Trudności i niebezpieczeństwa mierzenia sprawności mózgu
Wymyślono i opracowano liczne i o szerokim zakresie metody testowania zdolności mózgu ludzkiego i wciąż poszukuje się nowych. Nadal stosuje się szeroko, w unowocześnionych wersjach, klasyczny system testowania, zapoczątkowany przez Belga Bineta wraz z Simonem w roku 1905. Opracowano wiele innych testów, zarówno do pomiaru ?ogólnego poziomu inteligencji”, jak i poszczególnych zdolności reakcji emocjonalnych i walorów społecznych. Klasyfikowanie osobowości uprawiali już Grecy. Immanuel Kant (1798) podsumował historię czterech temperamentów: sangwinicznego, melancholicznego, cholerycznego i flegmatycznego. Psychologowie uprawiający medycynę, jak Kretschmer i Jung, także opracowali klasyfikacje osobowości, ale bez systematycznych testów. W Anglii zapoczątkowanie badań testowych było głównie zasługą Galtona i Spearmana, a rozpowszechnił je Burt, zaś w Stanach Zjednoczonych Guilford, Catell i wielu innych”. Z badań tych wyłonił się cały system oceniania, opracowany i kontrolowany głównie przez psychologów. Jednakże testy stosuje się także w procesie kształcenia obok innych technik egzaminowania, a dzieje się to pod nadzorem nauczycieli i innych pracowników oświaty różnych szczebli, mało obznajmionych z psychologią. Trudno wydać ogólny sąd o wartości tych technik oceny ludzi. Różnią się one skutecznością oraz wynikami uzyskiwanymi nie tylko wtedy, gdy się je stosuje w różnych środowiskach narodowych i społecznych, ale także w różnych grupach tej samej społeczności. Wyniki testu mogą wypaść zupełnie inaczej wśród studentów różnych wydziałów tej samej uczelni, zależnie od postaw personelu i samych studentów.
Trzeba więc podchodzić do tego tematu ostrożnie, pamiętając o osobliwościach wzajemnego obcowania ludzi, zwłaszcza w sytuacjach, w których występuje dominacja i zależność, jak pomiędzy nauczycielem i uczniem lub pracodawcą i pracownikiem.
