Sztuczne unasiennianie
Biolog włoski Spallanzani wykazał w roku 1784, że możliwe jest zapłodnienie suki w rui przez wstrzyknięcie do jej pochwy nasienia psa. Znaczenie tej techniki dla rozmnażania zwierząt hodowlanych uświadomiono sobie dopiero w ostatnich 30 latach. Unasienniono w ten sposób wiele milionów krów we wszystkich częściach świata. Korzyścią dla hodowcy jest to, że nasienie jednego byka o specjalnie pożądanym rodowodzie może być wykorzystane do zapłodnienia wielu krów. Jeden ejakulat można rozcieńczyć tak, aby uzyskać nawet 50 zapłodnień. Co więcej, nasienie może być przechowywane albo przez krótki czas przy oziębieniu do około 0DC, albo dłużej, jeśli przy zachowaniu specjalnych ostrożności oziębione będzie do ? 79°C w roztworze zawierającym żółtko jaja, antybiotyk i glicerynę. Oczywiście transport nasienia jest również tańszy niż zwierzęcia; poza tym nasieniem z jednego ejakulatu można unasiennić wiele krów. Możliwe, że wydajność mleka i mięsa została poprawiona (wzrosła) w wyniku sztucznego unasienniania (Al), jakkolwiek tego nie utrzymuje się powszechnie.
Sztuczne unasiennianie zastosowano także u człowieka, głównie w przypadkach niepłodności. Zwykle rozróżnia się zapłodnienie nasieniem małżonka (AIH) od zapłodnienia nasieniem innego dawcy (AID). Pierwszy sposób stosuje się w przypadkach, gdy małżeństwo jest z konieczności rozdzielone, albo gdzie jest to konieczne, ponieważ istnieje jakaś fizyczna anormalność, by móc uzyskać nasienie bezpośrednio z przewodów rozrodczych mężczyzny. Sztuczne zapładnianie nasieniem dawcy stosowano w przypadkach, gdy dziecko było upragnione, a niepłodność trzeba było przypisać małżonkowi. Spotykało się to ze znaczną krytyką; mimo to prawdopodobnie kilkaset dzieci poczyna się każdego roku w ten sposób w Wielkiej Brytanii.
Zastosowanie przechowywanego nasienia, jak dotąd, było trudne u człowieka, a jednak są dzieci urodzone w wyniku sztucznego zapłodnienia odmrożonym nasieniem. Jesteśmy prawie pewni, że przechowywanie nasienia przez długie okresy jest możliwe technicznie. Nasienia byka używano z dobrym efektem po przechowywaniu dłużej niż 6 lat. Perspektywa, że dzięki przechowywaniu nasienia mężczyzna może zapłodnić kobietę nawet po swej śmierci, w wyniku czego urodzi się dziecko, wydaje się niektórym ludziom szczególnie podlegająca dyskusji (wywołuje sprzeciw). Nie jest to sprzeczne z żadną biologiczną zasadą, lecz byłoby to dziecko ?bez ojca”.
