Cechą charakterystyczną procesów odnowy, wymiany i regeneracji jest uczynnianie się ich po wypadkach lub też niezwykle szkodliwych wydarzeniach w cyklu życiowym organizmu; dlatego są one przedmio­tem szczególnego zainteresowania lekarza. Dla wielu ludzi lekarz jest raczej specjalistą wzywanym w celu usunięcia skutków szkodliwych stresów, aniżeli strażnikiem długotrwałej homeostazy, jakkolwiek może on w tym odegrać również ważną rolę i prawdopodobnie będzie to coraz częściej czynił w przyszłości. Aby lekarz mógł skutecznie wspomagać procesy odnowy ciała, musi oczywiście znać sposoby ich przebiegu. Tutaj jednak następują komplikacje; zanim patolog przystąpi do badań pro­cesu odnowy musi on uprzednio również prześledzić procesy niszczenia, zwłaszcza powodowane przez czynniki inwazyjne, takie jak np. bakterie i wirusy. Nie będziemy tutaj rozważać stanów patologicznych, spróbujmy natomiast prześledzić procesy gojenia, przedstawione na kilku przykła­dach kontrolowanych doświadczeń chirurgicznych. Elementarne zasady procesu zdrowienia można zilustrować w ten sposób: we własnych sta­diach reakcje ustroju na poszczególne patogeny są podobne; później jednak w warunkach każdej choroby obraz jej przebiegu może się zmie­niać specyficznie.