Procesy gojenia się

Połączenie dwu kikutów nerwu stanowi typowy przykład podstawowych procesów gojenia się ran. Możemy tu wyróżnić następujące stadia:

1) szybkie wypełnianie ubytku uzyskiwane przez skrzep fibryny ? jak gdyby rodzaj prowizorycznej pierwszej pomocy;

2) następnie wypełnianie ubytku komórkami, najpierw polimorficznymi, potem makrofagami, fibroblastami, komórkami Schwanna i osta­tecznie włóknami nerwowymi;

3) wzmacnianie fizycznej wytrzymałości nowej tkanki przez kolagen ?reperujący” mechaniczne uszkodzenie;

4) uzupełnianie ubytku naczyniowego przez tworzenie się i wrastanie w tkankę nowych naczyń;

5) wreszcie naprawienie samego uszkodzenia funkcjonalnego przez odbudowanie włókien nerwowych w celu ponownego uzyskania efektyw­nych linii przewodnictwa nerwowego.

Jest oczywiste, że wchodzi tu w grę wiele specyficznych procesów wzrostu. Niektóre z nich są na tyle nieskomplikowane, że możemy za­uważyć szczegóły tych reakcji. Na przykład krzepnięcie fibrynogenu i tworzenie się nowego kolagenu jest wynikiem zmiany lub syntezy względnie prostych białek. Znacznie trudniej zrozumieć jak procesy te zostają uporządkowane w określoną sekwencję. W szczególności chciało­by się wiedzieć, co pobudza komórki powodując ich podział i migrację po zranieniu nerwu, a co hamuje je, gdy ich zadanie zostało spełnione.