Czynności życiowe. Homeostaza
Badanie części składowych przy użyciu prostych terminów fizycznych dostarcza nam oczywiście tylko wiadomości o budowie organizmów. Poszukując charakterystycznych cech życia, znajdziemy je w czynnościach, które stale zachodzą w zorganizowanej materii, a rozpoczynają się od kopiowania, czyli replikacji. Celem wszystkich tych czynności jest utrzymanie przy życiu osobnika oraz zachowanie gatunku. Ta zdolność do zachowania ciągłości w drodze samoregulacji, czyli homeostaza, jest główną, charakterystyczną właściwością życia. Mówiąc bardziej szczegółowo, cechami ludzkiego życia są te czynności, za pomocą których utrzymana zostaje ciągłość istnienia człowieka. Tu mamy już do czynienia z faktami, które raczej trudno zrozumieć przy pomocy pojęć klasycznej fizyki i chemii. Żywe organizmy stosują się do takich podstawowych praw, jak np. prawa termodynamiki. Nie tworzą one materii lub energii (pierwsze prawo) oraz przeciwstawiają się tendencji do rozkładu przez odpowiednie wydatkowanie energii, którą jako układy otwarte uzyskują z otoczenia (drugie prawo). Niemniej utrzymują się one dzięki pewnemu stopniowi organizacji, który jest bardziej złożony niż spotykany w jakichkolwiek innych układach na Ziemi. W tym sensie stanowią one układy ?nieprawdopodobne”, a człowiek jest układem najbardziej nieprawdopodobnym ze wszystkich. Astrofizycy zaczynają badać kwestię, czy podobne układy stanu stałego (trwałego) występują także gdzie indziej we wszechświecie. Reakcje termojądrowe zachodzące w gwiazdach wskutek absorpcji prędkich neutronów można prześledzić dzięki rozszczepianiu atomów i powtarzać wielokrotnie. Takie porównania doprowadziły do dalszych rozważań o tym, jak można najlepiej zdefiniować cechy przedmiotów żywych przy użyciu pojęć fizycznych (Fong, 1968).
Będziemy szczegółowo badali mechanizmy, dzięki którym utrzymuje się życie, a szczególnie życie ludzkie. Wymaga to badania nie tylko codziennych czynności związanych z pobieraniem pokarmu i oddychaniem, lecz także wielu innych, takich jak np. proces gojenia się ran, dzięki któremu życie broni się i naprawia uszkodzenia. Tego rodzaju odnowa nie może trwać nieskończenie i ostatecznie ciało starzeje się i umiera. Oczywiście, jednym z naszych głównych problemów będzie wyjaśnienie znaczenia tego zrządzenia losu. Badania nad starzeniem się umożliwiły poznanie wielu faktów rzucających światło na ten proces i stanowią pewną pomoc przy jego opóźnianiu.
